Pages

Friday, October 29, 2010

Aurobindo Ghose

Sri Aurobindo (Aurobindo Ghose) (Bengali: শ্রী অরবিন্দ (অরবিন্দ ঘোষ) Sri Ôrobindo) (15 August 1872 – 5 December 1950) was an Indian nationalist and freedom fighter, major Indian English poet, philosopher, and yogi. He joined the movement for India's freedom from British rule and for a duration (1905–10), became one of its most important leaders, before turning to developing his own vision and philosophy of human progress and spiritual evolution.

The central theme of Sri Aurobindo's vision is the evolution of life into a "life divine". In his own words: "Man is a transitional being. He is not final. The step from man to superman is the next approaching achievement in the earth evolution. It is inevitable because it is at once the intention of the inner spirit and the logic of Nature's process".

The principal writings of Sri Aurobindo include, in prose, The Life Divine, considered his single great work of metaphysics,The Synthesis of Yoga, Secrets of the Vedas, Essays on the Gita, The Human Cycle, The Ideal of Human Unity, Renaissance in India and other essays, Supramental Manifestation upon Earth, The Future Poetry, Thoughts and Aphorisms and several volumes of letters. In poetry, his principal work is "Savitri - a Legend and a Symbol" in blank verse.

Born: August 15, 1872
Died: December 5, 1950
Achievements: He was a freedom fighter, poet, scholar, yogi and philosopher. Worked towards the cause of India’s freedom, and for further evolution of life on earth.

Aurobindo Ghose was a multifaceted person. He was a freedom fighter, poet, scholar, yogi and philosopher. He spent his life working towards the cause of India’s freedom, and for further evolution of life on earth.

Sri Aurobindo Ghosh was born on August 15, 1872 at Calcutta. His father was Krishnadhan and his mother was Swamalata. Aurobindo Ghose had an impressive lineage. Raj Narayan Bose, an acknowledged leader in Bengali literature, and the grandfather of Indian nationalism was Sri Aurobindo’s maternal grandfather. Aurobindo Ghosh owes not only his rich spiritual nature, but even his very superior literary capacity, to his mother’s line. His father was an M.D. from England.

When Sri Aurobindo was five years old, he was sent to Loretto Convent School at Darjeeling. Two years later in 1879, Aurobindo Ghose, was sent to England along with his brothers for higher studies. Aurobindo completed his schooling from St. Paul's in London. In 1890, at the age of eighteen, Sri Aurobindo got admission into Cambridge. Here, he distinguished himself as a student of European classics. To comply with the wish of his father, Sri Aurobindo Ghose also applied for the ICS while at Cambridge. He passed the Indian Civil Service Examination with great credit in 1890. He, however, failed to stand the required test in horsemanship and hence was not allowed to enter the Covenantal Service of the Indian Government.

In 1893, Aurobindo Ghose, returned to India, and became the Vice-principal of the State college in Baroda. He drew a salary of Rs.750/-. He was held in great respect by the Maharaja of Baroda. Aurobindo was an accomplished scholar in Greek and Latin. From 1893 to 1906 he extensively studied Sanskrit, Bengali literature, Philosophy and Political Science.

In 1906, in the wake of partition of Bengal, resigned his job and joined the Bengal National College on a salary of Rs.150/-. He plunged headlong into the revolutionary movement. Aurobindo Ghose played a leading role in India’s freedom struggle from 1908. Sri Aurobindo Ghosh was one of the pioneers of political awakening in India. He edited the English daily Bande Mataram and wrote fearless and pointed editorials. He openly advocated the boycott of British goods, British courts and everything British. He asked the people to prepare themselves for passive resistance.

The famous Alipore Bomb Case proved to be a turning point in Sri Aurobindo Ghosh’s life. For a year Aurobindo was an undertrial prisoner in solitary confinement in the Alipore Central Jail. It was in a dingy cell of the Alipore Jail that he dreamt the dream of his future life, the divine mission ordained for him by God. He utilized this period of incarceration for an intense study and practice of the teachings of the Bhagavad Gita. Chittaranjan Das defended Sri Aurobindo, who was acquitted after a memorable trial.

During his time in prison, Aurobindo Ghosh, had developed interest in yoga and meditation. After his release he started practicing pranayama and meditation. Sri Aurobindo Ghose migrated from Calcutta to Pondicherry in 1910. At Pondicherry, he stayed at a friend’s place. At first, he lived there with four or five companions. Gradually the number of members increased and an Ashram was founded.

In 1914 after four years of concentrated yoga at Pondicherry, Sri Aurobindo launched Arya, a 64 page monthly review. For the next six and a half years this became the vehicle for most of his most important writings, which appeared in serialised form. These included Essays on The Gita, The Secret of The Veda, Hymns to the Mystic Fire, The Upanishads, The Foundations of Indian Culture, War and Self-determination, The Human Cycle, The Ideal of Human Unity, and The Future Poetry. In 1926, Sri Aurobindo Ghose retired from public life.

Sri Aurobindo’s philosophy is based on facts, experience and personal realisations and on having the vision of a seer or Rishi. Aurobindo’s spirituality was inseparably united with reason. The goal of Sri Aurobindo was not merely the liberation of the individual from the chain that fetters him and realization of the self, but to work out the will of the Divine in the world, to effect a spiritual transformation and to bring down the divine nature and a divine life into the mental, vital and physical nature and life of humanity.

Sri Aurobindo passed away on December 5, 1950 at Pondicherry at the age of 78.

Veer Savarkar Biography



Born: May 28, 1883
Died: February 26, 1966
Achievements: Founded the Abhinav Bharat Society and Free India Society; brought out an authentic informative researched work on The Great Indian Revolt of 1857 called "The Indian War of Independence 1857"; founded Hindu Mahasabha.

Veer Savarkar occupies a unique place in the history of Indian freedom struggle. His name evokes controversy. While some consider him as one of the greatest revolutionaries in the Indian freedom struggle, others consider him a communalist and Machiavellian manipulator. Vir Savarkar was also a great orator, prolific writer, historian, poet, philosopher and social worker. He was an extraordinary Hindu scholar. He coined Indian words for telephone, photography, the parliament, among others.

Veer Savarkar’s original name was Vinayak Damodar Savarkar. He was born on May 28, 1883 in the village of Bhagur near Nasik. He was one among four children born to Damodarpant Savarkar and Radhabai. Veer Savarkar had his initial education at the Shivaji School, Nasik. He lost his mother when he was only nine. Savarkar was a born rebel. He organized a gang of kids ,Vanarsena when he was just eleven.

During his high school days, Veer Savarkar used to organize Shivaji Utsav and Ganesh Utsav, started by Bal Gangadhar Tilak (whom Savarkar considered as his Guru) and used these occasions to put up plays on nationalistic themes. Savarkar lost his father during the plague of 1899. In March 1901, he married Yamunabai. Post marriage, in 1902, Veer Savarkar joined Fergusson College in Pune.

In Pune, Savarkar founded the “Abhinav Bharat Society”. He was also involved in the Swadeshi movement and later joined Tilak’s Swaraj Party. His instigating patriotic speeches and activities incensed the British Government. As a result the British Government withdrew his B.A. degree.

In June 1906, Veer Savarkar, left for London to become Barrister. However, once in London, he united and inflamed the Indian students in England against British rule in India. He founded the Free India Society. The Society celebrated important dates on the Indian calendar including festivals, freedom movement landmarks, and was dedicated to furthering discussion about Indian freedom. He believed and advocated the use of arms to free India from the British and created a network of Indians in England, equipped with weapons.

In 1908, brought out an authentic informative researched work on The Great Indian Revolt, which the British termed as "Sepoy Mutiny" of 1857. The book was called "The Indian War of Independence 1857". The British government immediately enforced a ban on the publication in both Britain and India. Later, it was published by Madame Bhikaiji Cama in Holland, and was smuggled into India to reach revolutionaries working across the country against British rule.

In 1909, Madanlal Dhingra, a keen follower of Savarkar shot Sir Wyllie after a failed assassination attempt on the then Viceroy, Lord Curzon. Savarkar conspicuously did not condemn the act. When the then British Collector of Nasik, A.M.T. Jackson was shot by a youth, Veer Savarkar finally fell under the net of the British authorities. He was implicated in the murder citing his connections with India House. Savarkar was arrested in London on March 13, 1910 and sent to India.

After a formal trial, Savarkar was charged with serious offences of illegal transportation of weapons, provocative speeches and sedition and was sentenced to 50 years' of jail and deported to the Kalapani (Blackwaters) at Andaman cellular jail.

In 1920, many prominent freedom fighters including Vithalbhai Patel, Mahatma Gandhi and Bal Gangadhar Tilak demanded the release of Savarkar. On May 2, 1921, Savarkar was moved to Ratnagiri jail, and from there to the Yeravada jail. In Ratnagiri jail Savarkar wrote the book 'Hindutva'. On January 6, 1924 he was h freed under the condition that he would not leave Ratnagiri district and abstain from political activity for the next five years. On his release, Veer Savarkar founded the Ratnagiri Hindu Sabha on January 23, 1924 that aimed to preserve India's ancient culture and work for social welfare.

Later Savarkar joined Tilak's Swaraj Party and founded the Hindu Mahasabha as a separate political party. He was elected President of the Mahasabha and toiled for building Hindu Nationalism and later joined the Quit India movement.

The Hindu Mahasabha opposed creation of Pakistan, and took exception to Gandhi's continued Muslim appeasement stances. Nathuram Godse, a volunteer of the Hindu Mahasabha, assassinated Gandhi in 1948 and upheld his actions till his hanging. Veer Savarkar was arrested and indicted by the Government of India in the Mahatma Gandhi assassination case. But he was acquitted by the Supreme Court of India, for reasons of lack of evidence.

Veer Savarkar died on February 26, 1966 at the age of 83.

Monday, October 11, 2010

അയോധ്യ തര്‍ക്ക ഭൂമി മൂന്നായി വിഭജിക്കണം

പതിറ്റാണ്ടത്തെ നിയമയുദ്ധത്തിനൊടുവില്‍ അയോധ്യ തര്‍ക്കഭൂമിയിലെ ഉടമസ്ഥാവകാശം സംബന്ധിച്ച കേസില്‍ വിധിയായി. അയോധ്യയിലെ തര്‍ക്കഭൂമി മൂന്ന് വിഭാഗങ്ങള്‍ക്കായി വിഭജിച്ചു നല്‍കണമെന്ന് കോടതി ഉത്തരവിട്ടു. രാമജന്മഭൂമി ഹിന്ദുമഹാസഭയ്ക്കും സമീപത്തുള്ള ഭൂമി മുസ്ലീം വിഭാഗത്തിനും ശേഷിക്കുന്നത് നിര്‍മോഹി അഖാഡയ്ക്കും വീതിച്ചു നല്‍കാനാണ് കോടതി ഉത്തരവ്.

മൂന്ന് മാസത്തിനകം സര്‍ക്കാര്‍ നടപടി സ്വീകരിക്കണമെന്നും നിര്‍ദേശമുണ്ട്. അതേസമയം മൂന്ന് മാസത്തേക്ക് തല്‍സ്ഥിതി തുടരും. സുന്നി വഖഫ് ബോര്‍ഡിന്റെയും നിര്‍മോഹി അഖാഡയുടെയും ഹര്‍ജികള്‍ തള്ളി. ബാബറി മസ്ജിദിന്റെ താഴികക്കുടം നിലനിന്നിരുന്ന ഭൂമി രാമജന്മഭൂമിയാണെന്ന വാദം കോടതി അംഗീകരിച്ചു.

കോടതിയില്‍ നിന്നും പുറത്തുവന്ന അഭിഭാഷകരില്‍ നിന്നാണ് ഇത്രയും വിവരങ്ങള്‍ ലഭ്യമായിരിക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ വിധി സംബന്ധിച്ച് ഇപ്പോഴും ആശയക്കുഴപ്പം തുടരുകയാണ്. മൂന്ന് ജഡ്ജിമാരുടെയും വ്യത്യസ്ത വിധികളായാണ് കോടതിയില്‍ വായിച്ചതെന്നും സൂചനകളുണ്ട്. വിധിയെക്കുറിച്ച് ഔദ്യോഗികമായ വിശദീകരണമൊന്നും നല്‍കിയിട്ടില്ല. വിധി വായിച്ച ശേഷം മൂന്ന് ജഡ്ജിമാരും ഇന്നത്തെ പ്രക്രിയകളെല്ലാം മതിയാക്കി.

ബാബറി മസ്ജിദ് രാമജന്മഭൂമി തര്‍ക്കവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് 1950 - 89 കാലഘട്ടത്തിലായി ഫയല്‍ ചെയ്യപ്പെട്ട നാലു കേസുകളിലാണു ഹൈക്കോടതി തീര്‍പ്പുകല്‍പിച്ചത്. ജസ്റ്റിസ് എസ് യു.ഖാന്‍, സുധീര്‍ അഗര്‍വാള്‍, വി.ഡി.ശര്‍മ്മ എന്നിവരുള്‍പ്പെട്ട അലഹബാദ് ഹൈക്കോടതിയുടെ ലഖ്‌നൗ ബഞ്ചാണ് വിധി പ്രസ്താവിച്ചത്.

അയോധ്യ കോടതി വിധിയിലെ പ്രധാന വസ്തുതകള്‍

1 തര്‍ക്ക പ്രദേശത്ത് നിലനിന്നിരുനന പഴയ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ക്ക് മുകളിലാണ് ബാബറി മസ്ജിദ് നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടത്. അവിടെ ഹിന്ദുക്കള്‍ ആരാധന നടത്തിയിരുന്നതായി ആര്‍ക്കിയോളജിക്കല്‍ സര്‍വെ ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ ഉത്ഖനനത്തില്‍ വ്യക്തമായതായി കോടതി ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. അതേ സമയം ബാബ്‌റി മസ്ജിദില്‍ മുസ്ലിംങ്ങള്‍ ആരാധന നടത്തിയിരുന്നില്ല.

2 ബാബറി മസ്ജിദിന്റെ പ്രധാന മകുടം നിലനിന്നിരുന്ന സ്ഥലം ശ്രീരാമന്റെ ജന്മസ്ഥലമാണ്. അവിടെ ആരാധകള്‍ നടത്തിയിരുന്നു.

3 തര്‍ക്കത്തിലിരിയ്ക്കുന്ന സ്ഥലം ശ്രീരാമജന്മ ഭൂമിയായി ഹിന്ദുക്കള്‍ ആരാധിച്ചുവരുന്ന സ്ഥലമാണ് ചരിത്രാതീത കാലം മുതല്‍ പുണ്യഭൂമിയായി ഹിന്ദുക്കള്‍ കണക്കാക്കി വരുന്നതിന് വ്യക്തമായ തെളിവുണ്ട്.

4 ഇസ്ലാമിക വിശ്വാസങ്ങള്‍ക്ക് വിരുദ്ധമായാണ് തര്‍ക്ക മന്ദിരം പണിതത്. അതിനാല്‍ മന്ദിരത്തിന് പള്ളിയുടെ സ്വഭാവമില്ല.

തര്‍ക്ക സ്ഥലം ഉള്‍പ്പെടുന്ന 2.7 ഏക്കര്‍ സ്‌ലം തങ്ങള്‍ക്ക് അവകാശപ്പെട്ടതാണെന്ന സുന്നി വഖഫ് ബോര്‍ഡിന്റെ വാദമാണ് കോടതി തള്ളിയത്.

ഭൂമി വിഭജനത്തിന്റെ ചുമതല കേന്ദ്രസര്‍ക്കാരിന്

അയോധ്യ കേസിലെ വിധിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ അയോധ്യാ ഭൂമി വിഭജിക്കേണ്ട ചുമതല കേന്ദ്രസര്‍ക്കാരിനാവും.ഭൂമിയുടെ റിസീവര്‍ ഇപ്പോള്‍ കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ ആണ്.

വിധിയെ എല്ലാവരും അംഗീകരിച്ചാല്‍ തര്‍ക്കം ഒഴിവാകും. എന്നാല്‍ അപ്പീല്‍ പോകുമെന്ന് ബാബറി കമ്മിറ്റി വ്യക്തമാക്കിയ സാഹചര്യത്തില്‍ നിയമയുദ്ധം ഇനിയും നീളാനാണ് സാധ്യത.

അയോധ്യ വിധി: ഏവരും സംയമനം പാലിക്കുന്നു
അയോദ്ധ്യാവിധി മഹത്വപൂര്‍ണ്ണമെന്ന് കോണ്‍ഗ്രസ് നിലപാടെടുത്തു. വിധി എല്ലാവരും അഗീകരിക്കണം. വിധിയ്‌ക്കെതിരെ പരാതിയുള്ളവര്‍ക്ക് സുപ്രീകോടതിയെ സമീപിക്കാമെന്നും പാര്‍ട്ടി വ്യക്തമാക്കി.

തര്‍ക്കഭൂമി മൂന്നായി വിഭജിക്കാനുള്ള അലഹാബാദ് ഹൈക്കോടതിയുടെ ലഖ്‌നൊ ബെഞ്ചിന്റെ വിധി ആരുടെയും വിജയമോ പരാജയമോ അല്ലെന്ന് ആര്‍എസ്എസ് വ്യക്തമാക്കി. രാജ്യത്തിന്റെ ഐക്യവും അഖണ്ഡതയും നിലനിര്‍ത്തേണ്ട സമയമാണിതെന്നും ആര്‍എസ്എസ് വക്താവ് മോഹന്‍ ഭാഗവത് പറഞ്ഞു.

അയോധ്യാ തര്‍ക്കഭൂമിയുടെ ഉടമസ്ഥാവകാശം മൂന്നായി വിഭജിച്ചുകൊണ്ടുള്ള അലഹബാദ് ഹൈക്കോടതിയുടെ വിധിക്കെതിരേ അപ്പീല്‍ പോകുമെന്ന് ബാബ്‌റി കമ്മിറ്റി വ്യക്തമാക്കി. അതേ സമയം വിധി അംഗീകരിക്കുന്നതായി കേസില്‍ കക്ഷിയായ ഹാഷിം അന്‍സാരി വ്യക്തമാക്കി. നീതിന്യായവ്യവസ്ഥയെ പൂര്‍ണമായി അംഗീകരിക്കുന്നവെന്ന് മുസ്ലീം വ്യക്തിനിയമ ബോര്‍ഡും വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്.

സുപ്രീം കോടതിയെ സമീപിക്കും: സുന്നി വഖഫ് ബോര്‍ഡ്
അയോധ്യ കേസില്‍ ഹൈക്കോടതി വിധിയില്‍ നിരാശയുണ്ടെന്നും വിധിക്കെതിരെ സുപ്രീം കോടതിയെ സമീപിയ്ക്കുമെന്നും ബാബറി കമ്മിറ്റി അറിയിച്ചു.

അയോധ്യയിലെ തകര്‍ക്കപ്പെട്ട മന്ദിരം ബാബര്‍ നിര്‍മിച്ചതാണെന്നും എന്നാല്‍ ആരാധനാലയത്തിന്റെ സ്വഭാവം ഇല്ലായിരുന്നുവെന്നും കോടതിയുടെ വിധിയില്‍ വ്യക്തമാക്കിയിരുന്നു.

ബാബറി മസ്ജിദ് നിലനിന്നിരുന്ന പ്രദേശത്ത് പണ്ട് ക്ഷേത്രം ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന പുരാവസ്തു വകുപ്പിന്റെ കണ്ടെത്തലും ഹൈക്കോടതി അംഗീകരിച്ചു. ഇത് തകര്‍ത്താണ് മസ്ജിദ് നിര്‍മിച്ചതെന്ന കണ്ടെത്തലും കോടതി അംഗീകരിച്ചു.

വിധി പ്രസ്താവിച്ചു ആശയക്കുഴപ്പം തുടരുന്നു
അയോധ്യ തര്‍ക്ക ഭൂമിയിലെ ഉടമസ്ഥാവകാശം സംബന്ധിച്ച കേസില്‍ അലഹബാദ് ഹൈക്കോടതി വിധി പ്രസ്താവിച്ചു. വിധിയുടെ വിശദാംശങ്ങള്‍ ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ കോടതിയുടെ വെബ്‌സൈറ്റില്‍ പുറത്തുവരും.

ഇതിനിടെ കോടതിയില്‍ നിന്ന് പുറത്തുവന്ന ഏതാനും അഭിഭാഷകര്‍ വിധിയെക്കുറിച്ച് മാധ്യമങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ വിശദീകരിച്ചത് ആശയക്കുഴപ്പത്തിനിടയാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഹിന്ദു മഹാസഭയുടെ അഭിഭാഷകരാണ് വിജയചിഹ്നം ഉയര്‍ത്തിക്കാണിച്ച് കോടതിയ്ക്ക് മുമ്പില്‍ മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരുമായി സംസാരിച്ചത്. അന്തിമ വിധിയില്‍ മൂന്ന് ജസ്റ്റിസുമാര്‍ക്കും വിയോജനക്കുറിപ്പുള്ളതായി മറ്റൊരു അഭിഭാഷകനും ടിവി ചാനലുകളോട് പറഞ്ഞു.

അയോധ്യ വിധി വാര്‍ത്താസമ്മേളനം ഉപേക്ഷിച്ചു
ആറു പതിറ്റാണ്ട് നീണ്ട നിയമപോരാട്ടങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം അയോധ്യ കേസില്‍ അഹമ്മദാബാദ് ഹൈക്കോടതി പുറപ്പെടുവിയ്ക്കുന്ന വിധി വെബ്‌സൈറ്റില്‍ ഉടന്‍ ലഭ്യമാവും. ഹൈക്കോടതിയുടെ വെബ്‌സൈറ്റിലൂടെയാണ് വിധി പൊതുജനങ്ങള്‍ക്ക് ലഭ്യമാവുക. ഇത് കുറച്ചു നേരം കൂടി വൈകുമെന്നാണ് റിപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍.

Friday, October 1, 2010

അയോധ്യ: രാഷ്ട്രീയ ചതുരംഗത്തിലെ കരു

ചരിത്രത്തിലേക്ക് തിരികെനടക്കാന്‍ ആര്‍ക്കുമാവില്ല. തിരിഞ്ഞുനോക്കാനേ പറ്റൂ. ഓരോ തിരിഞ്ഞുനോട്ടവും നല്‍കുന്ന പാഠം മുന്നോട്ടുള്ള യാത്രയില്‍ വഴികാട്ടിയാവണം. വ്യക്തിജീവിതത്തിലെന്നപോലെ സാമൂഹിക-രാഷ്ട്രീയ ജീവിതത്തിലും തിരിഞ്ഞുനോട്ടത്തിനും അനുഭവപാഠങ്ങള്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നതിനും ഏറെ പ്രാധാന്യമുണ്ട്. നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ക്കപ്പുറത്തേക്ക് തിരികെപോവാനും ബോധപൂര്‍വമോ അല്ലാതെയോ ആരോ പണ്ടുചെയ്ത തെറ്റുകള്‍ ബലപ്രയോഗത്തിലൂടെ ഇപ്പോള്‍ തിരുത്താനും ശ്രമിക്കുന്നതിന് കൊടുക്കേണ്ടിവരുന്ന വില കനത്തതായിരിക്കും-രാഷ്ട്രനിര്‍മാണ പ്രക്രിയയില്‍ വിശേഷിച്ചും.

അയോധ്യാ പ്രക്ഷോഭവും അതിന്റെ അന്ത്യത്തില്‍ ബാബ്‌റി മസ്ജിദ് തകര്‍ക്കപ്പെട്ടതും നമ്മെ ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്നത് അതാണ്. അടിയന്തരാവസ്ഥയുടെ കറുത്ത നാളുകളെക്കുറിച്ച് ഓര്‍ക്കുന്നത് ആ ചരിത്രം ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെടാതിരിക്കാന്‍ കൂടിയാണെന്ന് അതിന്റെ തിക്തഫലം അനുഭവിച്ച ബി.ജെ.പി. നേതാവ് എല്‍.കെ. അദ്വാനി പലപ്പോഴും ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിട്ടുണ്ട്.

അടിയന്തരാവസ്ഥയും കഴിഞ്ഞ് ഒരു വ്യാഴവട്ടത്തിനുശേഷം-രണ്ടു ദശാബ്ദങ്ങള്‍ക്ക് മുമ്പ്- രാജ്യത്തെ ഇളക്കിമറിച്ച അയോധ്യാ പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെ അമരക്കാരനായിരുന്നു അദ്വാനി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആ വാക്കുകളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ തന്നെവേണം ഇപ്പോള്‍ ചരിത്രത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞുനോക്കേണ്ടത്-രാമജന്മഭൂമി-ബാബ്‌റി മസ്ജിദ് തര്‍ക്കത്തിന്റെ കാതലായ ഭൂമിയുടെ ഉടമസ്ഥാവകാശം സംബന്ധിച്ച കേസില്‍ കോടതിയുടെ ആദ്യവിധിവരുന്ന ഈ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ പ്രത്യേകിച്ചും.

1992 ഡിസംബര്‍ ആറ് സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തിലെ കറുത്ത ദിനങ്ങളില്‍ ഒന്നാണ്. അയോധ്യയില്‍ തടിച്ചുകൂടിയ കാര്‍സേവകര്‍ മുതിര്‍ന്ന സംഘപരിവാര്‍ നേതാക്കളുടെ സാന്നിധ്യത്തില്‍ ബാബ്‌റി മസ്ജിദ് തകര്‍ക്കുന്നു. തുടര്‍ന്ന് വ്യാപകമായുണ്ടായ കലാപത്തില്‍ ആയിരത്തിലേറെ പേര്‍ക്ക് ജീവഹാനി സംഭവിച്ചു.

ഹിന്ദു-മുസ്‌ലിം ബന്ധത്തില്‍, പ്രത്യേകിച്ചും ഉത്തരേന്ത്യയില്‍ മാറ്റങ്ങള്‍ വന്നു തുടങ്ങിയത് രാമജന്മഭൂമി-ബാബ്‌റി മസ്ജിദ് പ്രക്ഷോഭത്തിനുശേഷമാണ്. 1990-കളിലെ സംഭവങ്ങള്‍ക്കുശേഷം, വോട്ടവകാശമുള്ള പുതിയൊരു തലമുറതന്നെ വളര്‍ന്നുവന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഗ്രാമീണബന്ധത്തിന്റെ പൊട്ടിയ ഇഴകള്‍ പഴയതുപോലെ വിളക്കിച്ചേര്‍ക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. മുറിവുകള്‍ ഇപ്പോഴും പൂര്‍ണമായും ഉണങ്ങിയെന്ന് പറയാനാവില്ല.